อุบัติเหตุในระหว่างการตั้งครรภ์

 

อุบัติเหตุในระหว่างการตั้งครรภ์

จะว่าไปแล้วคนที่เคยซุ่มซ่ามยังไง พอท้องมันก็ยังคงซุ่มซ่ามอยู่เหมือนเดิมแหละครับ เดี๋ยวหกล้ม เดี๋ยวตกกะได เดี๋ยวพลอยกระโจน ตอนไม่ท้องมันก็แค่เจ็บตัวกันนิดๆหน่อยๆ  แต่ตอนที่มีลูกอยู่ในท้องนี่สิ ที่แม่ซุ่มซ่ามจะทำให้ลูกลำบากไปด้วย  ไม่ใช่แค่แม่เจ็บตัวอย่างเดียว แต่บางทีอาจโชคร้ายทำให้เกิดการแท้ง หรือแม้แต่ทารกเสียชีวิตในครรภ์ได้

 

แต่จะบอกว่าอุบัติเหตุแค่ไหนมันถึงจะอันตรายก็เห็นจะบอกกันยาก ก็คงต้องแล้วแต่โชคชะตาด้วยครับ เท่าที่เคยเจอมา บางทีตกมอเตอร์ไซค์กระเด็นกลิ้งไม่รู้กี่ตลบ ลุกขึ้นมาไม่เป็นอะไรเลยก็มี มีแผลนิดๆหน่อยๆ ตรวจดูลูกในท้องแข็งแรงดี ก็แค่ทำแผลแล้วให้กลับบ้านได้   แต่มีอยู่รายนึงแค่นั่งชักโครกพลาด ลื่นลงมาก้นกระแทกพื้น หลังจากนั้นก็ปวดท้องมาก มาโรงพยาบาลก็พบว่ามดลูกแตก ลูกในท้องเสียชีวิตไปแล้ว ทั้งๆที่ตกจากส้วมลงมาแค่ไม่ถึงสองฟุต

 

ผู้หญิงเราตอนที่ไม่ท้องก็อาจดูปราดเปรียว แคล่วคล่องว่องไวเหมือนนางแมวสาว  แต่พอมีการตั้งครรภ์ รูปร่างก็จะเปลี่ยนไป กลายเป็นนางแมวอ้วนกลม บางทีอาจดูเหมือนช้างน้ำด้วยซ้ำไป ท้องที่โตขึ้นก็จะทำให้น้ำหนักทิ้งถ่วงไปทางด้านหน้า เดินสะดุดอะไรหน่อยก็หัวทิ่มไปข้างหน้าแล้วครับ ยิ่งเวลาลงบันไดชันๆตามสะพานลอยก็ยิ่งลำบาก ก็น้ำหนักของท้องมันก็จะคอยถ่วงไปข้างหน้า แทนที่จะลงบันไดดีๆ บางทีอาจจะกลิ้งลงมาเลยก็ได้ ยิ่งท้องโตก็ยิ่งอุ้ยอ้าย  ยิ่งท้องแก่ก็ยิ่งเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ก็ยิ่งต้องระวัง

 

ของสำคัญที่ต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างแรกในระหว่างที่ตั้งครรภ์ก็คือ .....รองเท้า  รองเท้าที่ดีของคนท้องต้อง ... “เตี้ย+แบน+นิ่ม” รองเท้าต้องส้นเตี้ยๆ ส้นยิ่งสูงเท่าไหร่ตัวเราก็ยิ่งแอ่นไปข้างหน้าเท่านั้น นอกจากยิ่งทำให้ปวดหลังแล้วก็ยิ่งทำให้หกล้มหน้าคว่ำได้ง่ายอีกด้วย ใส่ส้นเตี้ยๆไว้ไม่ต้องกลัวไม่สวยหรอกครับ ยังไงก็ไม่มีใครหน้ามืดมาแอบปิ๊งคนท้องอยู่แล้ว...นอกจากส้นเตี้ยแล้วก็ยังต้องแบนด้วยนะ ไม่ใช่ส้นเตี้ย แต่พื้นดันหนาแบบส้นตึก เดี๋ยวจะตกลงมาคอหักตายเสียก่อน เลือกแบบที่แบนๆดีกว่าครับ ยิ่งแบนยิ่งดี....ตอนท้อง ยิ่งท้องโตตัวก็ยิ่งหนัก น้ำหนักก็จะไปกดที่บริเวณฝ่าเท้ามาก รองเท้านิ่มๆก็จะทำให้รู้สึกสบายฝ่าเท้ามากกว่า หากพื้นแข็งนานๆเข้าก็จะเจ็บฝ่าเท้าได้

 

รองเท้าที่ดีก็ต้องยึดเกาะถนนดีด้วย ควรมีพื้นเหมือนรองเท้ากีฬา มีร่องมีลายที่กันลื่นได้ดี รองเท้าที่พื้นเรียบๆลื่นๆก็อย่าไปเสี่ยงดีกว่าครับ

 

อุบัติเหตุก็เป็นเหตุที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดฝัน บางทีระวังแทบตาย ก็ยังอุส่าห์หกล้ม หรือตกกระไดจนได้  เหตุมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดจนได้แหละครับ

 

แต่ก็เหมือนกับว่าธรรมชาติจะรู้ใจว่าคนท้องจะเป็นโน่นเป็นนี่ได้ง่าย ก็เลยออกแบบให้มีโครงสร้างในการปกป้องไม่ให้เกิดอันตรายต่อทารกในครรภ์ได้ง่ายๆ กว่าจะมีอะไรไปกระทบกระเทือนกับลูกในท้องก็ต้องฝ่าด่านระบบป้องกันภัยถึง 5 ชั้นแน่ะ  ดูซิว่าผู้หญิงเรามีอะไรไว้ป้องกันให้ลูกในครรภ์บ้าง

 

ชั้นแรก..เมื่อท้องร่างกายของคุณแม่ก็จะมีการสะสมไขมันมากขึ้น โดยเฉพาะที่ก้นกับที่สะโพก ยิ่งท้องโตก้นก็ยิ่งใหญ่ ตรงนี้เขาเรียกว่า กันชน หรือ Bumper ก็แล้วกันครับ ก้นที่ใหญ่หนานุ่มของคุณแม่ก็จะรับแรงกระแทกกระเทือนได้มากขึ้น แรงกระแทกกระเทือนเล็กๆน้อยๆก็จะได้ไม่กระเทือนไปสู่ลูกในท้องได้มากนัก แต่ถ้าหนักๆ เช่นตกจากที่สูงก็รับไม่ไหวเหมือนกันนะครับ

 

ชั้นที่สอง...ช่วงที่ยังท้องอ่อนๆซึ่งจะมีอัตราการแท้งได้สูง มดลูกก็จะจมอยู่ในอุ้งเชิงกราน มีกระดูกเชิงกรานใหญ่แข็งแรงโอบอุ้มเป็นเกราะป้องกัน เหมือนโครงสร้างGOA ของรถยนต์เลยครับ หากโชคไม่ดีมีอุบัติเหตุหนักๆ มดลูกก็ไม่ค่อยได่รับอันตรายเท่าไหร่เพราะมีกระดูกเชิงกรานคอยป้องกันไว้ แต่ถ้าหนักๆถึงกระดูกเชิงกรานแตกหักก็ไม่ต้องคิดมากครับ เพราะถ้าถึงขนาดนั้น บางทีแม่ก็มักไม่รอดเหมือนกัน กระดูกเชิงกรานของผู้หญิงเราก็จะเป็นปีกโอบไปทางด้านหลัง ด้านหน้าเปิดโล่งๆให้มดลูกขยายออกไปทางด้านหน้าได้ ดังนั้นกระดูกเชิงกรานก็จะปกป้องทางด้านหลังได้ดีกว่าทางด้านหน้า เพราะคนเราถ้าล้มไปข้างหลังก็ไม่ค่อยได้เอามือเอาเข่าช่วยยันไว้ได้หรอกครับ ส่วนท้องที่ยื่นไปข้างหน้าก็จะถูกปกป้องด้วยสัญชาติญาณ ไม่มีใครที่ล้มไปข้างหน้าลงไปทั้งแท่งโดยที่ไม่เอามือเอาเข่ายันไว้หรอกครับ ดังนั้นก็มีโอกาสน้อยมากที่หกล้มไปข้างหน้าแล้วท้องจะกระแทกพื้น

 

ชั้นที่สาม...มดลูกของผู้หญิงเราจะมีปากมดลูกติดอยู่กับส่วนปลายของช่องคลอด ส่วนตัวมดลูกเองก็จะลอยขึ้นไปในช่องท้อง โดยจะมีปีกมดลูกสองข้างคอยดึงรั้งมดลูกให้ตั้งตรงอยู่ตรงกลาง ดังนั้นมดลูกก็เหมือนลูกตุ้มที่แกว่งไปมาในช่องท้องได้ ถ้าคุณแม่เกิดซุ่มซ่ามเดินชนเสาไฟฟ้าโป้งเข้าให้...มดลูกก็จะไม่ได้รับแรงกระแทกกระเทือนเต็มๆหรอกครับ  มันจะแกว่งตัวโยกไปเยกมาเพื่อดูดซับแรงสะเทือนได้เยอะ ลูกคงไม่รู้สึกเหมือนวิ่งไปชนเสาไฟฟ้าเหมือนแม่แน่นอน

 

ชั้นที่สี่...มดลูกของผู้หญิงก็จะอยู่ลึกลงไปในท้องน้อย แต่ก็ไม่ได้ลอยแคว้งคว้างอยู่ตัวคนเดียวนะครับ รอบๆตัวมันก็ยังมีอวัยวะต่างๆอยู่ใกล้เยอะแยะ ที่สำคัญก็คือมีลำไส้ขดเล็กขดน้อยอยู่ล้อมรอบเต็มไปหมด ในลำไส้ก็จะมีน้ำ มีอาหารเละๆ มีแก๊สอยู่ข้างใน  มันก็เหมือนเราเอาเครื่องแก้วใส่กล่องแล้วเอาโฟมเป็นหลอดๆใส่เอาไว้ล้อมรอบ...เวลาคุณแม่เกิดโดนอะไรกระแทกที่ท้อง แรงกระแทกนั้นก็จะไม่สะเทือนไปถึงมดลูกตรงๆ แต่จะไปเจอลำไส้เล็กลำไส้น้อยรอบๆก่อน  แก๊สกับน้ำในลำใส้ก็จะทำหน้าที่เหมือนถุงลมนิรภัยคอยดูดซับแรงกระแทกไปได้เยอะทีเดียว ...แต่อย่านึกว่ามีถุงลมนิรภัยแล้วจะต้องปลอดภัยเสมอไปนะครับ ...ทุกชีวิตปลอดภัยในวอลโว่ถ้าเจอหนักๆเข้าก็ไม่รอดเหมือนกันครับ

 

ชั้นที่ห้า..ปราการด่านสุดท้ายก็คือถุงน้ำคร่ำในมดลูกที่ห่อหุ้มลูกอยู่นั่นเองครับ เด็กในครรภ์จะลอยอยู่ในน้ำอย่างอิสระ เวลามีการสั่นสะเทือนเล็กๆน้อยๆก็จะทำให้เด็กไม่ค่อยรู้สึกอะไรมากนัก อย่างเวลาเราขับรถวิ่งผ่านลูกระนาดบนถนน รถสั่นตึ้ดๆๆๆ..แม่นั่งตัวสั่น..มดลูกแม่ก็สั่น แต่เด็กลอยอยู่ในน้ำ อาจจะสั่นสะเทือนเหมือนกัน แต่ก็ไม่มากหรอกครับ   การที่เด็กลอยอยู่ในน้ำก็ดีในแง่ลดการสั่นสะเทือนเล็กๆได้ดี  แต่ก็ไม่เหมาะกับการสะเทือนเยอะๆนะครับ จะไปกระโดดโลดเต้นไม่ได้นะ ลองนึกภาพจับปลาทองใส่ถุงพลาสติก ใส่น้ำเต็มแล้วเขย่าไปเขย่ามา มันก็เหมือนลูกในท้องที่แม่กระโดดไปกระโดดมายังไงยังงั้นเลยล่ะ

 

ถุงน้ำคร่ำนอกจากช่วยดูดซับการสั่นสะเทือนได้บ้างแล้ว ยังช่วยป้องกันการกดทับโดนตัวเด็กด้วย น้ำในถุงน้ำคร่ำจะช่วยให้มดลูกทรงรูปอยู่ได้ นอนทับด้านนี้ น้ำคร่ำก็จะโป่งออกไปทางด้านโน้น  ปริมาตร หรือพื้นที่ภายในมดลูกก็จะคงที่ตลอด ดังนั้นก็ไม่ต้องกลัวหรอกครับว่านอนไปนอนมาจะนอนทับแขนขาลูกหัก

 

ดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าลูกในท้องจะมีระบบป้องกันภัยเยอะแยะอะไรปานนั้น มากกว่ารถเก๋งแพงๆด้วยซ้ำไป  แต่อะไรมันก็มีขีดจำกัดของมันเหมือนกันนะครับ  ถ้าหกล้มหกลุกนิดๆหน่อยๆก็คงไม่ว่ากัน แต่ถ้าหากตกบันไดมายี่สิบขั้น  ขับรถตกลงมาจากทางด่วน โดนสิบล้อทับ อย่างนี้ก็คงต้องแล้วแต่ชะตากรรมแล้วครับ ระบบป้องกันภัยที่ว่ามาก็คงช่วยไม่ได้

 

ปัญหาที่เกิดกับคุณแม่ที่ได้รับอุบัติเหตุรุนแรงก็อาจเป็นได้หลายรูปแบบ บางทีก็ไม่เป็นอะไรเลย บางทีก็เจ็บท้องคลอดก่อนกำหนด บางทีรกก็ลอกตัวก่อนเวลาทำให้เด็กเสียชีวิตในครรภ์ได้ หรือถ้าหนักๆหน่อยอาจรุนแรงถึงมดลูกแตกได้เหมือนกัน

 

อย่างไรก็ตามถ้าเกิดอะไรขึ้นมาแล้วก็ต้องรักษาประคับประคองให้ทั้งแม่ทั้งลูกปลอดภัยทั้งคู่ครับ แต่ถ้าสุดวิสัยจริงๆก็เป็นหลักว่าให้เลือกให้แม่ปลอดภัยไว้ก่อนเป็นอย่างแรก  ถ้ายังแข็งแรงดี จะท้องอีกกี่ทีก็ได้

 

อย่าไปพูดถึงอุบัติเหตุหนักๆเลยครับ มาดูวิธีปฏิบัติเมื่อเกิดอุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆดีกว่า ถ้าเกิดไปเดินตลาดแล้วเตะหม้อข้าวหม้อแกงล้มก้นกระแทก  หรือ วิ่งหนีเจ้าหนี้ตกกระไดลงมา พอลุกขึ้นได้ก็ให้สำรวจตัวเองดูอาการสามข้อนี้นะครับ

 

อย่างแรกเลยต้องไม่เจ็บท้อง  ถ้าไม่เจ็บเลยก็แปลว่าท้องไม่ได้กระแทกกระเทือนอะไรเลย  แต่ถ้าหากเจ็บท้องขึ้นมาก็แย่หน่อย ยิ่งถ้าเจ็บแข็งตลอดเวลาเลยยิ่งไม่ดี เพราะนั่นแปลว่ารกอาจจะลอกตัว หรือ ถ้ามดลูกแตกก็อาจเจ็บตลอดเวลาอย่างนี้ได้ ถ้าเดี๋ยวเจ็บ เดี๋ยวหายก็แปลว่ามีการเจ็บครรภ์ก่อนกำหนด ต้องรีบไปหาคุณหมอเลยครับ

 

ข้อที่สอง  ต้องไม่มีเลือดไหลออกมาทางช่องคลอด ถ้าล้มแล้วมีเลือดไหลออกมาก็อาจเป็นได้ว่ารกอาจมีการลอกตัว ถ้าเลือดออกนิดๆหน่อยๆก็ยังพอทนแต่ก็มีแนวโน้มว่าอาจจะคลอดก่อนกำหนด แต่ถ้าเลือดออกมากจนคิดว่าจะทำให้แม่เสียเลือดจนถึงขั้นอันตรายได้ ก็จะให้คลอดทันทีโดยไม่ต้องคำนึงถึงอายุครรภ์

 

สุดท้าย..ลูกต้องดิ้นดี  ลูกดิ้นดีก็เป็นตัวบอกว่าลูกยังสบายดีอยู่นะ แค่ตกใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง แต่ถ้ามันเงียบไปเลยก็ไม่น่าไว้วางใจแล้วล่ะ ไปให้คุณหมอตรวจดูให้แน่ใจดีกว่า

 

สิ่งสำคัญในเรื่องของอุบัติเหตุในคนท้องก็คือ การป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ  ในระหว่างการตั้งครรภ์ต้องระวังตัวเองให้มากขึ้น พยายามหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นทุกอย่าง โดยเฉพาะในห้องน้ำ ก็ต้องหาแผ่นยางกันลื่นมาปูกันไว้ หรือพยายามอย่าให้พื้นเปียกน้ำ  ถ้าไปว่ายน้ำก็ควรต้องใช้คาวามระมัดระวังเป็นพิเศษ ขึ้นลงบันไดก็ไม่ต้องรีบร้อน ช้าแต่ชัวร์เป็นดีที่สุด

 

ที่สำคัญจำไว้เลยว่า อุบัติเหตุ กันไว้ดีกว่าแก้ แต่หากหลีกเลี่ยงไม่ได้ ลุกขึ้นได้ท้องต้องไม่เจ็บ เลือดต้องไม่ออก ลูกต้องดิ้นดี ถ้าครบสามข้อก็สบายใจได้ ..แต่อย่าซุ่มซ่ามอีกก็แล้วกัน  เพราะมันก็คงไม่ได้โชคดีไปทุกครั้งนะครับ/.