ท้องแก่ นอนไม่หลับ ทำไมยิ่งใกล้คลอดยิ่งนอนไม่หลับ

ตอนท้องยังอ่อน ร่างกายของคุณแม่ก็ยังเปลี่ยนแปลงไม่มาก นอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร แต่พอท้องมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆทุกวันทุกวัน มันก็จะมีทั้งความหนัก และความแน่น จะพลิกตัว จะเปลี่ยนท่าอะไรทีก็แสนลำบาก ปกติแล้วคนเราจะนอนเปลี่ยนท่าไปเปลี่ยนท่ามาคืนนึงก็เป็นสิบครั้ง เราเปลี่ยนท่านอนเองทั้งๆที่ยังหลับแบบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ... แต่บางคนอาจจะหนักหน่อย เปลี่ยนท่าทีเหมือนอย่างกับถีบเลย คนนอนข้างๆอาจจะกระเด็นตกเตียงไปเลยก็ได้ อันนี้ก็เรียกว่า นอนดิ้น จะดิ้นมากดิ้นน้อยก็แล้วแต่คน ... แต่พอตอนท้องแก่ มดลูกมันก็ใหญ่ จะนอนพลิกตัวเองไปซ้ายไปขวามันก็ไม่ไปอย่างใจ เพราะมันหนัก บางทีต้องเอามือประคองมดลูกไว้ตอนพลิกตัว ไม่ประคองไว้ก็อาจจะเจ็บปีกมดลูกได้ ...

 

 

คราวนี้นึกออกหรือยังล่ะครับว่า ตอนท้องแก่เราไม่สามารถเปลี่ยนท่าได้ง่ายๆในขณะที่เราไม่รู้สึกตัว

 

คุณแม่ท้องแก่เมื่อนอนหลับไปสักพักก็จะรู้สึกเมื่อยอึดอัด เลยต้องตื่นขึ้นมาเพื่อขยับตัว ก็เลยเป็นเหตุให้คุณแม่ท้องแก่ ตื่นบ่อยนอนไม่หลับได้ง่ายกว่าคุณแม่ท้องอ่อนๆ

 

เมื่อท้องแก่ ก็แปลว่ามดลูกก็ต้องใหญ่ ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งกินเนื้อที่ ... แต่ท้องของคุณแม่นั้นมันมีเนื้อที่จำกัด มันก็ขยายได้แค่นี้ ดังนั้น ยิ่งมดลูกโตขึ้น ปอดของคุณแม่ก็จะยิ่งถูกเบียดเล็กลง ยิ่งตอนนอน น้ำหนักมดลูกก็ยิ่งไหลย้อนมากดปอดให้เล็กลงกว่าเดิมอีก ทำให้คุณแม่รู้สึกเหนื่อยอึดอัดหายใจได้ไม่เต็มปอด โดยเฉพาะตอนนอน บางทีถึงกับต้องตื่นขึ้นมานั่งหายใจไม่งั้นนอนไม่หลับ ถ้าตอนท้องแก่ๆคุณแม่มีอาการแบบนี้ก็ควรนอนหนุนหมอนสูงก็จะพอช่วยได้นะครับ

 

แค่แบกน้ำหนักท้องอย่างเดียวก็ทำให้คุณแม่นอนได้อย่างยากลำบากแล้ว แต่ตัวการสำคัญที่ทำให้แม่นอนไม่หลับก็คือเจ้าตัวดีในท้องนั่นเองครับ….

 

ลองคิดดูนะครับว่าหากโชคร้ายมาแต่งงานกับสามีขาดิ้น นอนดิ้นไปดิ้นมาทั้งคืน เมียอย่างเราบางทีก็นอนไม่หลับไม่รู้มันจะดิ้นอะไรกันนักหนา ... แต่ตอนท้องมันไม่ได้มานอนดิ้นข้างๆนะครับ มันดิ้นอยู่ในท้องเลย ยิ่งท้องแก่ก็ยิ่งตัวใหญ่ ยิ่งตัวใหญ่ก็ยิ่งดิ้นหนักเลยคราวนี้ ดิ้นแรงๆบางทีก็ถึงจุกเลยก็มี จะห้ามไม่ให้มันดิ้นก็ไม่ได้ เพราะทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครผลิตยากันลูกดิ้นขาย ที่สำคัญลูกในท้องมันดันดิ้นกลางคืนมากกว่ากลางวัน...

 

 ช่วงเวลากลางวันแม่ทำนั่นทำนี่ แม่ใช้เลือดใช้พลังงานไปกับร่างกายตัวแม่เองซะเยอะ ส่งเลือดไปเลี้ยงลูกในครรภ์ไม่มาก ลูกก็จะมีอาหารไปเลี้ยง ออกซิเจนไปเลี้ยงน้อย เด็กก็จะอยู่แบบ Safe mode ประหยัดพลังงาน ดิ้นไม่เยอะ จะดิ้นเยอะก็ช่วงหลังอาหารเท่านั้น แต่พอถึงเวลาค่ำเวลากลางคืน แม่เริ่มนั่งพัก นั่งเอนหลังพักผ่อนแล้ว ร่ายกายของแม่ก็จะใช้เลือดน้อยลง เลือดก็จะไปเลี้ยงมดลูกมากขึ้น ลูกก็จะได้อาหารเยอะ ออกซิเจนเยอะในช่วงเวลากลางคืน ก็เลยดิ้นเยอะมากในตอนกลางคืน ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทำให้แม่นอนไม่หลับ

 

แล้วก็ไม่ใช่ว่าลูกดิ้นเยอะแล้วบังเอิญทำให้แม่นอนไม่หลับนะ

 

ธรรมชาติจงใจเลยล่ะครับที่ทำให้แม่นอนไม่หลับ...! นอกจากจะดิ้นจนทำให้แม่รู้สึกตัวจนนอนไม่หลับแล้ว

 

 

ตอนลูกดิ้นลูกยังหลั่งอดรีนาลินออกมาอีกด้วย ...ลูกดิ้นช่วงไหนแม่ก็ตาตื่นเหมือนกินกาแฟเลยคราวนี้

 

 

หากคุณแม่ลองจดบันทึกเวลาลูกดิ้นไว้ว่าตอนท้องแก่ลูกจะดิ้นตอนไพนบ้าง สมมติว่า เที่ยงคืน ตี2 ตี4

 

หลังจากคลอดออกมาแล้วลูกก็จะตื่นมากินนมในเวลาเดียวกันกับที่เขาเคยดิ้นเป๊ะๆเลยครับ

 

ตอนยังไม่คลอด หากเขาดิ้นตอนเที่ยงคืน ตี2 ตี4 พอคลอดออกมาแล้วลูกก็จะตื่นมากินนม เที่ยงคืน ตี2 ตี4 ตามนั้นเลย

 

ตอนลูกตื่น ... แม่ก็จะตื่น ตรงเวลากันแบบไม่มีอิดออด ไม่มีงอแง อย่างกับฝึกให้ตื่นแบบนี้มาแล้วเป็นอย่างดี

 

คราวนี้รู้หรือยังล่ะว่าท้องแก่นอนไม่หลับเป็นเพราะเหตุใด

 

ลูกฝึกให้แม่ตื่นตามเวลาที่เขาดิ้น ... หลังคลอดแล้ว ... แม่ก็ตื่นตามเวลาที่เขาตื่นกินนม

 

 

ลูกสอนแม่ ก่อนแม่สอนลูกเสียอีก

 

หากแม่นอนไม่หลับ ก็ควรพยายามปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้นอนได้สบายมากที่สุด จัดห้องให้ดี ให้เงียบ ให้เย็นสบาย ที่นอนดีดี หนุนหมอนสูงหน่อย ทำใจให้สบาย ส่งความรู้สึกดีดีให้กับตัวเอง ให้กับลูกในท้อง

 

แต่บางทีมันนอนไม่หลับ ยังไงมันก็นอนไม่หลับ ใช้ช่วงเวลาที่นอนไม่หลับนั้น คุยกับลูกในท้อง คุยเบาๆ คุยในใจ คุยโดยไม่ใช้เสียงเลยก็ได้ นึกถึงความสุขที่ได้เป็นแม่ของลูก นึกถึงความสุขที่ลูกได้เป็นลูกแม่ ... คิดเรื่องดีดีจนคุณแม่หลับไปได้เอง

 

ที่สำคัญอย่าหงุดหงิดกับการนอนไม่หลับ

 

เพราะแค่จุดเริ่มต้นเล็กๆของการเป็นแม่คุณแม่ก็หงุดหงิดเสียแล้ว เวลาที่คุณแม่หงุดหงิดร่างกายคุณแม่ก็จะหลั่งฮอร์โมนซีโรโตนินออกมาทำให้ลูกในท้องสามารถรับรู้ถึงความหงุดหงิดของคุณแม่ได้

 

หนทางของการเป็นแม่ยังอีกยาวนัก ถือว่าการนอนไม่หลับตอนท้องแก่เป็นการซ้อมๆให้ชีวิตสามารถรับมือกับการตื่นยามค่ำคืนของลูกน้อยเมื่อเขาคลอดออกมาก็แล้วกันนะ

 

ช่วงแรกๆอาจจะลำบากหน่อย แต่ผ่านไปสักสามสี่เดือนลูกก็จะนอนกลางคืนยาวนานขึ้น ... คุณแม่ก็จะมีเวลานอนยาวนานขึ้นเช่นกัน

 

ช่วงนี้คุณแม่ทุกคนจะบอกเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า การได้นอนหลับยาวๆ..มันมีความสุขที่สุดจริงๆนะจะบอกให้/.